Zagadnienia : Błędy powtórzone Wf

t. 6

Utwór: op. 28 nr 21, Preludium B-dur

..

W źródłach nie ma znaku przed górną nuta tercji na 4. ósemce taktu, tak iż należałoby ją odczytywać jako e-ges. Jest to z pewnością niedopatrzenie Chopina – charakterystyczny postęp f(-d1) – e-g es-a pojawia się w Preludium 10 razy (nie licząc tego miejsca), zawsze z g, także gdy jest poprzedzony sekstą ges-es (w t. 41). Analogiczne postępy występują wielokrotnie także w innych kontekstach harmonicznych, zawsze z małą tercją na drugiej ósemce. Chopin miał więc pełne prawo uważać za oczywisty w tym miejscu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 18-20

Utwór: op. 28 nr 21, Preludium B-dur

..

W A (→Wf) nie ma w tych taktach ani jednego  obniżającego d na des. Oczywistą niedokładność Chopina poprawiono w KF (→Wn) i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Fontany , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf

t. 19-23

Utwór: op. 28 nr 21, Preludium B-dur

..

W A Chopin pominął w partii pr.r. kilka potrzebnych bemoli: w t. 19 des2, w t. 21 des3 i ges2, w t. 22 des2 i des3. W KF dodany został jedynie pierwszy  w t. 21, a ponadto kopista przeoczył  ges2 w t. 23. Także w Wf uzupełniono tyko niektóre z potrzebnych bemoli, przy nutach des2(3) w t. 21-22, i – co zastanawiające – również pominięto  ges2 w t. 23. W Wn i Wa dodano komplet wymaganych znaków.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf , Niedokładności KF , Adiustacje Fontany , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf

t. 21-22

Utwór: op. 28 nr 21, Preludium B-dur

..

W tych taktach Chopin w ogóle nie wpisał znaków chromatycznych w partii l.r. Wszystkie potrzebne bemole dodano w KF (→Wn), ma je też Wa. Natomiast w Wf znaki dodano tylko przed rozpoczynającymi takty kwintami.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Adiustacje Wf , Adiustacje Fontany , Błędy powtórzone Wf

t. 23

Utwór: op. 28 nr 21, Preludium B-dur

2 razy ces2-as2-ces3 w A (→WfWa), interpretacja kontekstowa

2 razy ces2-ces3 w KF (→Wn1)

jak TGTU, bez wewnętrznych nut (a2/as2)

des2-des3 i c2-c3 w Wn2 (→Wn3)

..

W tekście głównym podajemy wersję A (→WfWa), niebudzącą wątpliwości mimo braku  obniżającego a2 na as2 (znak dodano w Wa). W zapisie KF, intencjonalnie być może zgodnym z A, wewnętrzne nuty (as2) w przednutce i następującej po niej ćwierćnucie są jednak praktycznie niewidoczne, tak iż w Wn1 ich nie wydrukowano. Wersja Wn2 (→Wn3) to dowolna adiustacja, w założeniu wzorowana na autentycznej wersji t. 31, jednak zrealizowana nieuważnie – zmiana wysokości przednutki pozbawiła następującą po niej ćwierćnutę bemoli obniżających c2-c3 na ces2-ces3, które należało w tej sytuacji dodać.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Błędy powtórzone Wf